Saturday, November 1, 2008

“ ထို သူငယ္ခ်င္းနဲ ့ကၽြန္မ ျငိတြယ္ျခင္း”

လြမ္းမိသမွ်ေတြကိုေရးရမယ္ဆိုရင္ေတာ့State တုန္းကအျဖစ္ေလးေတြက
တသက္ေမ့နိုင္မယ္မထင္ပါဘူးဒါေၾကာင့္သူနဲ ့ပက္သတ္ခဲ့တဲ့ေပ်ာ္စရာေလးေတြကို
ျပန္ျပီးရင္မွာခံစားရင္း သူငယ္ခ်င္းေလးေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစလို ့
ဆုေတာင္းေပးရင္း….သူ ့နာမည္က ခ်ိဳမာလြင္.. ကၽြန္မနဲ့ေက်ာင္းနာမည္
တစ္လံုးထဲလြဲတယ္ နာမည္ၾကားရင္ေတာ့ညီအမလိုလိုဘာလိုလိုဒါေပမယ့္
မတည့္အတူတြဲတဲ့ သူငယ္ခ်င္း သူနဲ ့စသိတာ ၄ တန္းေအာင္
လို ့၅တန္းကို အထက္တန္းေက်ုာင္းအထက(ရ) ကိုေျပာင္းေတာ့ေတြ ့
တာသူမကမူစလင္မေလးငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့တစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္
ဘာသာေရးနဲ ့ပတ္သက္ျပီးနိုင္ေအာင္ေျပာျပီးရန္ျဖစ္ေနက်..သူနဲ ့
ပတ္သက္တဲ့အရာေတြကေတာ့ ၅တန္းေက်ာင္းသူဘဝကေန ၁၀ တန္းေအာင္တဲ့
အထိပဲတၠသိုလ္တက္ေတာ့သူမကေမာ္လျမိဳင္ကြန္ပ်ဴတာတကၠသိုလ္တက္ျပီး
ကၽြန္မက ရန္ကုန္စီးပြါးေရးတကၠသိုလ္ဆက္တက္ေတာ့အဲ့ဒီက်မွကြဲသြားၾကတာ
ဒါေတာင္ကၽြန္မ ေက်ာင္းပိတ္ရက္အိမ္ျပန္ရင္သူနဲ ့ေတြ ့ျပီး ရန္ျဖစ္ေနက်

၁။ ၅ တန္းေက်ာင္းသူ ကၽြန္မက်ဴရွင္တက္တယ္ သူနဲ ့အတူတူ. တစ္ေန ့
အဲ့ဒီ့ေန ့က စေနေန ့ ညေနခင္း ေရခ်ိဳးျပီးက်ဴရွင္သြားတယ္. ခ်ိဳမာက
ကၽြန္မကိုလာေခၚတယ္ အဲ့ဒီေန ့ကကၽြန္မကပဲမ်ားျပီး ေဘာင္းဘီရွည္ဝတ္တယ္
အေရာင္က ေျခတစ္ဖက္ကို ၃ ေရာင္စပ္ ၂ ဖက္ဆိုေတာ့ အေရာင္က ၆ ေရာင္
.. ပဲမ်ားခ်င္တဲ့ကၽြန္မ စျပီးေတာ့မ်က္စိေနာက္ခံရတာ ရပ္ကြက္ထဲက ေခြး
တစ္အုပ္ ျပီးေတာ့သူတို ့ရဲ့ၾသဘာသံနဲ ့ရပ္ကြက္ထဲက ေနလြန္လာတယ္
ကုိယ့္ရပ္ကြက္ကေခြးေတြဆိုေတာ့သိပ္ျပသနာမရွိဆရာမတို ့ရပ္ကြက္ေရာက္ေတာ့
ေခြးတစ္ေကာင္လိုက္ဟပ္တာ ဆရာမအိမ္ကိုဘယ္လို ေရာက္မွန္းမသိေရာက္သြားတယ္
ဟိုေရာက္ေတာ့မ်က္ျဖဴေတာင္လန္ခ်င္တယ္ လန္ ့ကလည္းလန္ ့ေမာကလည္းေမာနဲ ့
ေျခသလံုးအသားမပါသြားတာေတာ္ေသးတယ္

၂။ ၆ တန္းေက်ာင္းသူ ကၽြန္မ က်ဴရွင္အျမဲေနာက္က်ေလ့ရွိတယ္
ကၽြန္မအခ်ိန္ေနာက္က်တက္တာက ငယ္ငယ္ထဲကေနခုထိပဲ ခုလည္းအျမဲ
ပဲေက်ာင္းပဲသြားသြား အလုပ္ကိစၥပဲသြားသြားအျမဲေနာက္က်တယ္ အဲ့ဒီ့အက်ိဳးက
ေတာ့လမ္းျမန္ျမန္ေလွ်က္တက္လာတယ္ အေျပးတစ္ပိုင္းနဲ ့
သြားတက္လာတယ္..အဲ့ဒီ ့ေန ့က မနက္ဖက္က်ဴရွင္တက္ရတယ္..
အအိပ္မက္တဲ့ ကၽြန္မက်ဴရွင္ခ်ိန္နီးမွ အိပ္ရာကနိုးတယ္ ကမန္းကတန္း
မ်က္နွာသစ္အဝတ္စားလဲတယ္အဲ့ဒီတုန္းက ေခတ္စားေနတဲ့ A စကပ္အရွည္
(အေမ့ကိုအတင္းပူဆာျပီးခ်ဳပ္ထားတဲ့ တစ္ထည္တည္းေသာစကပ္) ကိုဝတ္လိုက္တယ္
အဲ့ဒီ့ေန ့ကမိုးကလည္းရြာေနတယ္ အိမ္ကေနစထြက္ေတာ့ ဘာမွမ ျဖစ္ေသးဘူး
က်ဴရွင္ခ်ိန္ကလည္း နီးေနေတာ့ ေျခလွန္းကို ခပ္က်ယ္က်ယ္ေလးလွန္းတယ္
မိုးကလည္းသဲပါတယ္ ေလကလည္းပါတယ္ စျပီျပသနာစကပ္ေအာက္
နားဆီကေန တျဗိျဗိနဲ ့ ျပဲသံၾကားေနရတယ္ ဂရုမစိုက္အားေသး
ေျခလွနး္ကိုက်ယ္နိုင္ သမွ်က်ယ္ေအာင္လွန္းတုန္း စကပ္ေအာက္နားက
ျပဲေနတာေတာ့သိတယ္ မခြဲထားတဲ့ကၽြန္မစကပ္ က်ဴရွင္လည္းေရာက္ေရာ
ပတ္ပတ္လည္ကိုျပဲေရာ အရွည္ဆံုးအျပဲေၾကာင္းက ဒူးအထိရွည္တယ္..
ခ်ိဳမာလြင္ဆိုကၽြန္မကိုရီတာ ဒီမိန္းမ အူေတာင္နိုပ္ေနရတယ္ ျပီးေတာ့ေျပာေသးတယ
္ နင္ကရုပ္ရွင္ထဲကလူရိုင္းမေတြကိုအားက်လို ့စကပ္ကိုဖြာလန္က်ဲေအာင္ခြဲထားတာလားတဲ့

၃။ ၇တန္း ေရာက္ေတာ့လဲ ရန္ျဖစ္လိုက္ျပန္ခ်စ္လိုက္နဲ ့ သူနဲ ့တခန္းထဲက်ျပန္ေရာ
တစ္ေန ့သီတင္းကၽြတ္ဘုရားပြဲ ညည့္နက္ေအာင္ၾကည့္ျပီး ေနာက္ေန ့အတန္းထဲမွာ
ကၽြန္မအိပ္ေပ်ာ္ပါတယ္ အဲ့ဒီေန ့ကဘုရားပြဲေတြနဲ ့ဆိုေတာ့ ဆရာေတြလည္း
သိပ္မဝင္ပါဘူး ဘယ္ေလာက္ထိေတာင္အိပ္ေပ်ာ္လည္းဆိုရင္ ခ်ိဳမာ တို ့အုပ္စု
ကၽြန္မကိုေၾကာင္မ်က္နွာလုပ္ေပးတာေတာင္မသိတဲ့ အျဖစ္ပါ မ်က္နွာတစ္
ခုလံုးကို မွင္အနီေတြေရာ အျပာေတြေရာ ေရာင္စံုနဲ ့ေၾကာင္ရုပ္ဆြဲထားေပးပါတယ္
ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့မိန္းမ ေတာ္ပါေသးတယ္ ေခြးရုပ္မဆြဲေပးတာ အဲ့ဒီ့ေန ့က
အိမ္အျပန္လမ္းမွာ လူအၾကည့္အခံရဆံုးေန ့အျဖစ္ေတာ့ မွတ္တမ္းဝင္တာေပါ့ေလ.
ဂရင္းနစ္စံေတာ္ခ်ိန္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး ဟားဟား

၄။ ၈ တန္းတက္ေတာ့ လူက လူၾကီးတစ္ပိုင္းကေလးတစ္ပိုင္းနဲ ့ ၂ ပိုင္း
ျဖစ္ေနတဲ့အရြယ္ေပါ့တစ္ေန ့ေက်ာင္းမွာဆရာကန္ ေတာ့ပြဲရွိေတာ့ ခ်ိဳမာက
၈တန္းသင္တဲ့ဆရာ ဆရာမေတြအားလံုးကို Max အခ်ိဳရည္တိုက္မယ္ဆိုျပီး
ကၽြန္မကိုလာ တိုင္ပင္တယ္ အဲ့ဒီမွာကၽြန္မက နင္အခ်ိဳရည္တိုက္မယ္ဆိုရင္ ငါက
ငါးမုန္ ့ေၾကာ္မယ္ေလ ဆိုျပီးသူငယ္ခ်င္း၂ ေယာက္ျဗဳန္းစားၾကီးထလုပ္
ပါေရာအဲ့ဒီ့ေန ့ကေက်ာင္းတက္ေနရင္းနဲ ့(အဲ့ဒီလိုေန ့မ်ိဳးဆိုရင္ ဆရာေတြစာမသင္ပါ)
ဆရာမကို ကိုယ္ရဲ့အစီစဥ္ေတြတင္ျပရင္း ကၽြန္မက အိမ္ျပန္ျပီးငါးမုန္ ့ေၾကာ္ဖို ့
ခြင့္ေတာင္းေတာ့ ဆရာမ ကခြင့္ေပးပါတယ္ မနက္ ၁၀ နာရီကတည္းကအိမ္ျပန္ျပီးငါးမုန္ ့
ေၾကာ္တာ ၁၂ နာရီေလာက္ထိျပန္မလာေသးေတာ့ ဆရာမက တစ္ျခားေက်ာင္းသူေတြကို
ကၽြန္မဆီလႊတ္ျပီး စံုစမ္းခိုင္း ရတဲ့အျဖစ္ပါ ဒါနဲ ့အိမ္မွာေက်ာင္းသူေတြတရုန္းရုန္းနဲ ့ငါးမုန္ ့
ေၾကာ္ေပါ့ေလ. ခ်ိဳမာကေတာ့ေအးေဆးေပါ့ သူက အခ်ိဳရည္ကို ဝယ္လိုက္တာနဲ ့ရျပီေလ
ကၽြန္မမွာသာ အိုးမဲ ဆီေခ်း ထူလျပစ္နဲ ့ေက်ာင္းျပန္ေရာက္ေတာ့ ၁ နာရီထိုးျပီဆရာမေတြက
၂ နာ၇ီထိုးမွစားရတယ္ အဲ့ဒီေန ့ကေက်ာင္းအကၤ် ီအျဖဴဆိုရင္လက္သုပ္ပဝါ
နီးပါးကိုျဖစ္ေရာမလုပ္တက္လုပ္တက္နဲ ့လုပ္ရလို ့ပါ အေဖနဲ ့အေမက
အလုပ္သြားေနတာဆိုေတာ့မီးဖိုေခ်ာင္ တစ္ခုလံုးအဲ့ဒီ့ေန ့ကေျဗာင္းဆန္တာေပါ့
အိုးမဲထူလျပစ္နဲ ့မ်က္နွာက အဲ့ဒီ့ေန ့ကလည္းလူၾကည့္ခံရတဲ့ ေန ့ျဖစ္ျပန္တာေပါ့ေလ….




ဆက္ပါအံုးမည္

1 comment:

ၿဖိဳးငယ္ said...

ဆက္ေရးရင္ ဆက္ဖတ္မွာေပါ့ .. ဒါနဲ႕သူငယ္ခ်င္းေလးေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ
ဆိုေတာ့ မ႐ွိေတာ့ဘူးေပါ့ ..ဟုတ္လား